Rugpijn als beroepsziekte in Europa

In België staat lage rugpijn in de lijst van beroepsziektes en kan erkend worden tengevolge van trillingen en/of manueel hanteren van lasten. Daarbij zit België bij de betere leerlingen van de klas in Europa. Het betreft wel ernstige lage rugpijn met druk op één of meerdere zenuwwortels, het mono- of polyradiculair syndroom.

In Europa werden 23 landen vergeleken hoe ze omgaan met rugpijn als beroepsziekte: staat het op een lijst, wat zijn de criteria op vlak van diagnose en voor de werkgerelateerde blootstelling? Lage rugpijn wordt in 13 van de 23 landen erkend als beroepsziekte tengevolge van overbelasting. De diagnose is steeds specifiek beschreven, in België dus radiculair lijden. Sommige landen hanteren een blootstellingsduur als criterium, bij anderen is dat een lijst van beroepen. De blootstellingsduur wordt op twee verschillende manieren gedefinieerd: dat kunnen specifieke criteria zijn ofwel wordt elke casus individueel beoordeeld. In België is er een totale drukbelasting op de tussenwervelschijven vereist gedurende iemands carrière. De totale drukbelasting is een optelsom van rugbelastende dagen, die berekend worden op basis van de taken die men moet doen.

In 14 van de 23 landen wordt lage rugpijn erkend als beroepsziekte tengevolge van trillingen. In België gaat men ervan uit dat vanaf een dagelijkse blootstelling van 0,8 m/s² er gezondheidsschade optreedt. Dat is tevens het criterium voor een al dan niet erkenning. De diagnose is ook hier radiculair lijden. Het is mogelijk dat het Fonds van Beroepsziekten deze blootstelling zelf komt meten.

De erkenning van lage rugpijn als beroepsziekte vinden de auteurs een belangrijk gegeven. De werkgerelateerdheid wil immers zeggen dat men er preventief iets aan kan doen. Door de erkenning wordt het probleem heel zichtbaar voor de werkgever.

Lees volledige onderzoek

Nieuws

This section is empty.